"Un cappuchiiiiiiiiino!" schalt een mannenstem op het terras. Als ik mijn ogen dicht had gehad, zat ik nu op een piazza in Florence waar een oud heertje in rokkostuum een koffie met het meest romige melkschuim op tafel zet. Maar ik heb mijn ogen niet dicht. Ik zie een slungelige Hollandse jongen die iedere cappuccino ongevraagd voorziet van een beetje Italiaanse flair. En dan bedoel ik echt iedere bestelde cappuccino.
Vakantie maakt meer kapot dan je lief is. Een paar dagen weg van Utrecht en ik ben opeens een heel ander mens. Had ik altijd een godsgruwelijke hekel aan alles wat met tuinieren te maken heeft, heb ik net, nota bene vrijwillig, het gazon van een ander gemaaid. Ik betrapte mezelf zelfs op een voldane grijns op mijn gezicht. Zo zie je, het gras bij de buren is inderdaad groener.