"Ja, goedemorgen. U kent mij niet, maar u heeft een sticker op de deur dat u geen reclamefolders wilt. Ik vroeg me toch af of ik een folder over de bijbel in de bus mag doen." "Nee bedankt, daar heb ik geen behoefte aan." "Ok prima, dan wens ik u toch een uiterst plezierige dag!" "U ook meneer." Leve de bel met intercom. Scheelt mij gods liefde, en hem een zere voet tussen de deur.
Er gaat niks boven nieuwe schoenen. Tenminste, als ze passen. Maar dat laatste blijft een dingetje. Mijn rechtervoet is namelijk iets groter dan mijn linker. Alsof mijn vader bij de ene kant iets te scheutig is geweest en bij de andere kant net een stukje is vergeten. Dus nu loop ik al de hele dag met mijn tenen in een dwangbuis omdat ze morgen wél gaan passen. Toch?