"Ja, goedemorgen. U kent mij niet, maar u heeft een sticker op de deur dat u geen reclamefolders wilt. Ik vroeg me toch af of ik een folder over de bijbel in de bus mag doen." "Nee bedankt, daar heb ik geen behoefte aan." "Ok prima, dan wens ik u toch een uiterst plezierige dag!" "U ook meneer." Leve de bel met intercom. Scheelt mij gods liefde, en hem een zere voet tussen de deur.
Ik sta op straat te praten wanneer een kleine Indonesische vrouw het kinderdagverblijf naast ons huis uitloopt met een buik die bijna net zo groot is als dat ze zelf lang is. “Gefeliciteerd mevrouw”, zegt mijn gesprekspartner wijzend naar de buik. Met veel pijn en moeite perst ze een glimlach over haar lippen. Wanneer ze de straat oversteekt hoor ik haar hardop mopperen. Vast niet gepland.