Op het perronbankje zitten een man en een vrouw met hun benen languit op hun koffer. Ze zijn duidelijk net terug van vakantie. Als hij plots zijn zongebruinde been omhoog tilt, klinkt er een harde scheet. Zo'n knetterende waar het hele bankje van trilt. 'Doe es normaal joh' snauwt zijn vrouw. Hij kijkt haar verbaasd aan en zegt zonder enige vorm van ironie of sarcasme: 'maar dit doe ik toch normaal ook?'
Vakantie maakt meer kapot dan je lief is. Een paar dagen weg van Utrecht en ik ben opeens een heel ander mens. Had ik altijd een godsgruwelijke hekel aan alles wat met tuinieren te maken heeft, heb ik net, nota bene vrijwillig, het gazon van een ander gemaaid. Ik betrapte mezelf zelfs op een voldane grijns op mijn gezicht. Zo zie je, het gras bij de buren is inderdaad groener.