Op het perronbankje zitten een man en een vrouw met hun benen languit op hun koffer. Ze zijn duidelijk net terug van vakantie. Als hij plots zijn zongebruinde been omhoog tilt, klinkt er een harde scheet. Zo'n knetterende waar het hele bankje van trilt. 'Doe es normaal joh' snauwt zijn vrouw. Hij kijkt haar verbaasd aan en zegt zonder enige vorm van ironie of sarcasme: 'maar dit doe ik toch normaal ook?'
“Daarnaast hebben we een mousse van pandan. Zoals je ziet is het groen, die groene kleur komt uit de bladeren van de zogenaamde schroefpalm, een soort palmboom.” Interessant verhaal, maar is het ook lekker denk ik bij mezelf. Blijkbaar zeiden mijn hersenen dit hardop. “Ja, dat weet ik niet, ik heb het zelf nog niet geproefd, maar ik denk wel dat het heerlijk smaakt ja.”