Ik moet iets bekennen: ik ben een slecht mens. Terwijl ik net met de laatste kracht vanuit mijn tenen mijn wekelijkse hardlooprondje probeer te halen, word ik nonchalant ingehaald door een man met een babywagen in zijn handen. Hij lacht onschuldig naar me, net zoals zijn baby die vredig ligt te slapen. Het enige wat ik denk is: 'Kom op Joris, sprintje erbij en pootje lappen.'
“White heroin sold as cocain.” Op de Dam, het Rembrandtplein, de bloemenmarkt. Overal staan dezelfde neon letterborden. Het is vast bedoeld om af te schrikken, maar het lijkt eerder op een aanmoediging. Welkom in Amsterdam, hier is een bezoek aan het Rijksmuseum hetzelfde als heroïne in je neus: a once in a lifetime experience.