Weet je wat zo fijn is aan de herfst? De voorspelbaarheid ervan. Dat je nog voordat je het gordijn opendoet weet dat erachter een grijze waas je toelacht. Of nou ja, toegromt. En dat je voordat je de deur uitgaat weet dat je deze dag minstens twee keer natregent tot in je onderbroek. Want dat was gisteren ook, en dat zal morgen ook zo zijn. Je kunt zeggen wat je wil, maar de herfst is wel heerlijk overzichtelijk.
Een vader komt samen met zijn zoontje en dochter binnen om te lunchen. Het jongetje bestelt stoer een tosti zoals grote mensen dat doen. Zodra zijn bestelling op tafel komt is zijn stoere blik echter snel verdwenen. Op het bord ligt volgens plan een tosti met een klein bakje tomatenketchup, maar daarnaast staat nog een schaaltje. “Moet ik die salade ook opeten?”