Weet je wat zo fijn is aan de herfst? De voorspelbaarheid ervan. Dat je nog voordat je het gordijn opendoet weet dat erachter een grijze waas je toelacht. Of nou ja, toegromt. En dat je voordat je de deur uitgaat weet dat je deze dag minstens twee keer natregent tot in je onderbroek. Want dat was gisteren ook, en dat zal morgen ook zo zijn. Je kunt zeggen wat je wil, maar de herfst is wel heerlijk overzichtelijk.
Een Oudejaarslot. Elk jaar koop ik er één. Net zoals honderdvierentwintigduizend miljoen andere mensen. Waarom? Het prikkelt je fantasie. Stel nou dat je hem wint, dan zou je zoveel mooie dingen kunnen doen. Dat gun ik oprecht iedereen. Maar o wee als die man voor me in de rij hetzelfde eindcijfer kiest, dan geef ik hem een snoeihard knietje in zijn ballen.