Midden in de stationshal staat een zakenman uit het boekje: lange wollen jas, grijze sjaal vakkundig om zijn nek geknoopt, het haar strak naar achter gekamd en aan zijn pols een leren aktetas die matcht met zijn schoenen. Deze zakenman is anders. Hij staat te zwaaien met zijn smartphone zoals een ridder met een zwaard. Vast in de verkeerde tijd geboren.
“Daarnaast hebben we een mousse van pandan. Zoals je ziet is het groen, die groene kleur komt uit de bladeren van de zogenaamde schroefpalm, een soort palmboom.” Interessant verhaal, maar is het ook lekker denk ik bij mezelf. Blijkbaar zeiden mijn hersenen dit hardop. “Ja, dat weet ik niet, ik heb het zelf nog niet geproefd, maar ik denk wel dat het heerlijk smaakt ja.”