Ik verwonder me iedere keer als de treindeur opengaat over hoe verschillend wij mensen zijn. Alsof je een zak Engelse drop opentrekt en je naarmate de zak verder scheurt telkens een nieuw soort dropje tegenkomt. Ook hier is de ene lekkerder dan de andere, maar ja de vieze moeten er toch een keer uit. Het zal hen zelf een worst wezen, als ze er allemaal maar als allereerste uit mogen.
Heb je weleens dat je ’s ochtends wakker wordt zonder dat je echt wakker wordt? Je ogen zijn open, je hebt je wekker een hengst gegeven maar daar houdt het dan ook bij op. Vandaag had ik zo’n dag. Het beste wat je dan kunt doen is gewoon blijven liggen, in bed pannenkoeken eten en opstaan met een Belgisch biertje. Nu nog iemand die de kruimels opruimt.