Ik verwonder me iedere keer als de treindeur opengaat over hoe verschillend wij mensen zijn. Alsof je een zak Engelse drop opentrekt en je naarmate de zak verder scheurt telkens een nieuw soort dropje tegenkomt. Ook hier is de ene lekkerder dan de andere, maar ja de vieze moeten er toch een keer uit. Het zal hen zelf een worst wezen, als ze er allemaal maar als allereerste uit mogen.
Soms gebeuren er van die dingen die je liever snel vergeet, maar die je toch graag met iemand zou willen delen. Bij deze. Koop bij de visboer een paar vissen, kook daar een heerlijke vissoep van en maak net even iets teveel. Gooi vervolgens de resterende soep in een open vuilniszak en zet die een paar dagen in je tuin. Open de zak opnieuw, weet je precies wat ik bedoel.