Veel schrijvers beginnen hun dag met schrijven. Over het eerste dat in ze opkomt. Het eerste wat bij mij opkomt is slaap. Ik wil terug naar bed. Ik werd vannacht om vier uur wakker en sindsdien heb ik het hele huis opnieuw ingericht, vijf bedrijven opgericht en diep gefilosofeerd over de zin van ons bestaan. Toch jammer dat ik ben vergeten om iets op te schrijven.
Er gaat niks boven nieuwe schoenen. Tenminste, als ze passen. Maar dat laatste blijft een dingetje. Mijn rechtervoet is namelijk iets groter dan mijn linker. Alsof mijn vader bij de ene kant iets te scheutig is geweest en bij de andere kant net een stukje is vergeten. Dus nu loop ik al de hele dag met mijn tenen in een dwangbuis omdat ze morgen wél gaan passen. Toch?