Veel schrijvers beginnen hun dag met schrijven. Over het eerste dat in ze opkomt. Het eerste wat bij mij opkomt is slaap. Ik wil terug naar bed. Ik werd vannacht om vier uur wakker en sindsdien heb ik het hele huis opnieuw ingericht, vijf bedrijven opgericht en diep gefilosofeerd over de zin van ons bestaan. Toch jammer dat ik ben vergeten om iets op te schrijven.
“Gefeliciteerd!” “Waarmee?” “Je moeder is toch jarig?” “Dus?” “Nou, gefeliciteerd.” “Nou, dank je wel.” Ik heb nooit begrepen waarom mensen dat doen: iemand feliciteren met een familielid. Alsof het ook een soort van mijn feestje is. Nou, in dat geval zou ik nu samen met mijn moeder op de bar staan te dansen met shotjes Goldstrike in mijn handen en mijn broek op mijn enkels.