Veel schrijvers beginnen hun dag met schrijven. Over het eerste dat in ze opkomt. Het eerste wat bij mij opkomt is slaap. Ik wil terug naar bed. Ik werd vannacht om vier uur wakker en sindsdien heb ik het hele huis opnieuw ingericht, vijf bedrijven opgericht en diep gefilosofeerd over de zin van ons bestaan. Toch jammer dat ik ben vergeten om iets op te schrijven.
Ik zit buiten op een houten bankje als naast mijn oor een zeepbel uit elkaar spat. Wanneer ik omhoog kijk zie ik honderden bellenblaasbellen, alsof er net ergens een vrachtwagen met liters zeepsop is omgevallen. Boven op het dak van een rijtjeshuis verschijnt een jongetje met bruine krullen. Hij zwaait naar me. Nu weet ik het zeker: het is eindelijk zomer.