“Is het een cadeau?” Ik knik. Ze pakt de rode rozen uit mijn handen en brengt ze naar haar heilige domein achter de toonbank. Vingervlug schikt ze de bloemen tot een mooie bos in elkaar, bijeengehouden door een simpel blauw elastiekje. Daarna rolt ze er een vel plastic omheen. Niks meer, niks minder. Zelfs geen gekruld lintje. “Bloemen zeggen al genoeg.”
Ik zit vandaag voor het eerst bij Seats2meet waar opgeschoten zzp’ers lekker met elkaar netwerken onder het genot van automatenkoffie en gratis lunch. Ik ben duidelijk nieuw, want nog voor het startsein klinkt, wordt er nerveus met stoelen en tafels geschoven. Als een bijbelse sprinkhanenplaag vliegen ze op het buffet af om alles kaal te vreten wat ze tegenkomen.