“Is het een cadeau?” Ik knik. Ze pakt de rode rozen uit mijn handen en brengt ze naar haar heilige domein achter de toonbank. Vingervlug schikt ze de bloemen tot een mooie bos in elkaar, bijeengehouden door een simpel blauw elastiekje. Daarna rolt ze er een vel plastic omheen. Niks meer, niks minder. Zelfs geen gekruld lintje. “Bloemen zeggen al genoeg.”
Hij draagt een zwart shirt tot over zijn middel, met voorop een print van een of andere vage rockband, een zwarte heuptas die tot onder zijn kont hangt, en een bos haar die hij waarschijnlijk al even niet gewassen heeft. Zelfverzekerd loopt hij de hoek om. In zijn rechterhand heeft hij een grote doos roomsoesjes, met een bonussticker van de Albert Heijn. Living the life of a rockstar.