Wat begon met een onschuldige service eindigt niet veel later op een bed in het ziekenhuis. Arm uit de kom. Ik niet hoor, maar mijn tegenpartij. Even de boel recht trekken en we konden gelukkig weer naar huis. Op dat moment kun je twee dingen doen: als een zielig hoopje op de bank liggen of de pijn in de kroeg wegspoelen met bier. “Was het nou eigenlijk een punt of niet?”
Stoïcijns zit ze buiten op het terras voor zich uit te staren. Ja, buiten, want wij Nederlanders zijn dol op het terras. Bij de eerste zonnestraal gaan we zitten en staan we niet meer op. En ook al waaide ze vandaag uit haar groene regenjas, heeft ze het koud en zijn haar sokken nat, er is niemand die haar tegenhoudt. Wat nou herfst? Extra warmtekacheltje aan en gaan!