“Hé, dit is volgens mij een docent van mijn middelbare school.” Tijd voor het zaterdagritueel. Na de krant te hebben doorgespit op politiek, oorlogen en klimaatproblemen, stuit ze op de laatste pagina met familieberichten. Met precisie worden de overlijdensadvertenties en geboorteberichten onder de loep genomen. Sterk staaltje roddeljournalistiek als je het mij vraagt.
Weet je wat het is met een waddeneiland? Het is zo lekker overzichtelijk. Je hebt een strand, een zee, een paar driftige strandlopertjes en daar huppel je een beetje tussenin. En als je dan na een tijdje blauw bent en je tenen niet meer voelt, ga je naar de eerste de beste kroeg die er bruin uitziet en bestel je warme chocomel, koffie of juttersbitter. Net als al die andere eilanders.