“Hé, dit is volgens mij een docent van mijn middelbare school.” Tijd voor het zaterdagritueel. Na de krant te hebben doorgespit op politiek, oorlogen en klimaatproblemen, stuit ze op de laatste pagina met familieberichten. Met precisie worden de overlijdensadvertenties en geboorteberichten onder de loep genomen. Sterk staaltje roddeljournalistiek als je het mij vraagt.
Ik zit buiten op een houten bankje als naast mijn oor een zeepbel uit elkaar spat. Wanneer ik omhoog kijk zie ik honderden bellenblaasbellen, alsof er net ergens een vrachtwagen met liters zeepsop is omgevallen. Boven op het dak van een rijtjeshuis verschijnt een jongetje met bruine krullen. Hij zwaait naar me. Nu weet ik het zeker: het is eindelijk zomer.