Toen ik vanochtend wakker werd, dacht ik aan mijn pianostemmer van vroeger. Eens in de zoveel tijd stond hij plots op de stoep, alsof hij wekenlang in de heg bij de voordeur had gezeten. Met de precisie van een chirurg opende hij de piano en tikte hij op iedere klankhamer om de juiste toon te bereiken. Als hij daarna begon te spelen, klonk alles dat wrang was weer in evenwicht.
Soms gebeuren er van die dingen die je liever snel vergeet, maar die je toch graag met iemand zou willen delen. Bij deze. Koop bij de visboer een paar vissen, kook daar een heerlijke vissoep van en maak net even iets teveel. Gooi vervolgens de resterende soep in een open vuilniszak en zet die een paar dagen in je tuin. Open de zak opnieuw, weet je precies wat ik bedoel.