Toen ik vanochtend wakker werd, dacht ik aan mijn pianostemmer van vroeger. Eens in de zoveel tijd stond hij plots op de stoep, alsof hij wekenlang in de heg bij de voordeur had gezeten. Met de precisie van een chirurg opende hij de piano en tikte hij op iedere klankhamer om de juiste toon te bereiken. Als hij daarna begon te spelen, klonk alles dat wrang was weer in evenwicht.
'Als ik wist dat het de laatste keer was, dan zou ik het eeuwig laten duren.' Ik weet niet meer waar en wanneer ik deze zin heb gehoord, maar ik moet er nu ineens aan denken. De laatste keer seks, pizza, Terschelling, afzonderlijk of alledrie tegelijk, het klinkt als een droom vol verlangen die inderdaad eeuwig mag duren. Jammer, dat het niet ook andersom werkt. Met het schoonmaken van dit doucheputje bijvoorbeeld.