“Is deze ook van u?”, vraagt de cassière terwijl ze in haar rechterhand een sperzieboon vasthoudt. Het lullige groene slurfje bungelt tussen haar vingers zoals een slap Frans frietje dat in de buurt van de route de soleil op een warmhoudplaatje ligt te wachten op een of andere vrachtwagen- chauffeur die Günter heet. Ik wijs stiekem naar de vrouw achter me. “Nee, misschien van haar”.
Nog voordat de coffeeshop officieel open is, lopen ze al naar binnen. Met gebogen hoofd en een capuchon tot over hun wenkbrauwen. “Beste wensen jochie”, zegt de portier. Sommigen geven hem een slap handje, anderen zijn zo stoned dat ze niet eens lijken te weten welk jaar het is, laat staan dat ze de jaarwisseling bewust hebben meegemaakt. Goed voornemen voor volgend jaar.