Als de zon schijnt, kan ik de hele wereld aan. Echt waar. Alsof er een soort superkracht in mijn buik aangezwengeld wordt waar de Troetelbeertjes en Power Rangers samen nog een puntje aan kunnen zuigen. Met een glimlach van oor tot oor haal ik met gemak mijn pinpas door een apparaat, nadat ik net een half uur op een tosti heb zitten wachten die naar donkerbruin karton smaakt.
Ik zit vandaag voor het eerst bij Seats2meet waar opgeschoten zzp’ers lekker met elkaar netwerken onder het genot van automatenkoffie en gratis lunch. Ik ben duidelijk nieuw, want nog voor het startsein klinkt, wordt er nerveus met stoelen en tafels geschoven. Als een bijbelse sprinkhanenplaag vliegen ze op het buffet af om alles kaal te vreten wat ze tegenkomen.