Als de toiletdeur open gaat loopt er een lange jongen de koffiebar in. Tijdens deze grande rentree doet hij zijn haar nog even goed, hoewel hij dat vast net al voor de spiegel heeft gedaan. Zo'n drie keer. Nog net niet in slow motion keert hij terug bij twee meisjes die tegenover hem zitten te flexwerken. Zij hebben enkel alleen oog voor de Facebook van een mannelijke jaarclub. En het is niet zíjn jaarclub.
Dit is echt zo’n dag dat ik binnenblijf, een flesje wijn opentrek en met een stokbroodje brie uit het raam kijk. Je hoeft echt niets te missen van al die festivals, als je maar goed oplet. Natte kartonnetjes met bekers bier, kluisjes, tentpalen, Heras hekwerken, foodtrucks. Het is gewoon wachten op het volgende windvlaagje, dan komt het festival vanzelf naar je toe deze zomer.