Van een smeuge chocoladesoufflé met zachte warme vulling, een zomerse sappige aardbei die net geplukt is of de eerste hap van een stukje gefrituurde vis in een plastic bakje. Het eerste hapje is heilig. Dat hou je gewoon voor jezelf. Niet omdat je het een ander niet gunt, maar ja, dan had hij het zelf maar moeten bestellen. Klotemeeuw.
Weet je wat het is met een waddeneiland? Het is zo lekker overzichtelijk. Je hebt een strand, een zee, een paar driftige strandlopertjes en daar huppel je een beetje tussenin. En als je dan na een tijdje blauw bent en je tenen niet meer voelt, ga je naar de eerste de beste kroeg die er bruin uitziet en bestel je warme chocomel, koffie of juttersbitter. Net als al die andere eilanders.