Van een smeuge chocoladesoufflé met zachte warme vulling, een zomerse sappige aardbei die net geplukt is of de eerste hap van een stukje gefrituurde vis in een plastic bakje. Het eerste hapje is heilig. Dat hou je gewoon voor jezelf. Niet omdat je het een ander niet gunt, maar ja, dan had hij het zelf maar moeten bestellen. Klotemeeuw.
Soms zijn er van die dagen dat je de hele wereld aankunt. De energie vliegt vanuit je kleinste teen naar het puntje van je duim en via je oren weer naar buiten. Alsof je continu een rode peper in je reet hebt, ook al is die voor niemand zichtbaar. Gisteren was vooral niet zo’n dag. Wat voelde ik me beroerd. Een hele dag op bed gelegen. Zelfs die rode peper hielp niet.