“Weet je wat ik me afvraag?” “Nou?” “Soms zie je van die apart gevormde mensen met van die kleren en dan denk ik, waar kopen ze dat?” “Huh, wat bedoel je?” “Ja, zo’n man met een hele dikke buik met een broek die precies past bij zijn buik, maar dan wel met van die smalle pijpen eronder.” Ik kijk haar lachend aan: “Die gaan vast naar de bolle-buiken-broeken- winkel.”
Er gaat niks boven nieuwe schoenen. Tenminste, als ze passen. Maar dat laatste blijft een dingetje. Mijn rechtervoet is namelijk iets groter dan mijn linker. Alsof mijn vader bij de ene kant iets te scheutig is geweest en bij de andere kant net een stukje is vergeten. Dus nu loop ik al de hele dag met mijn tenen in een dwangbuis omdat ze morgen wél gaan passen. Toch?