Met een dreun landt ze op de stoel tegenover me. Beleefd schuif ik mijn spullen opzij, maar het lijkt er niks uit te maken. Nog voordat ze fatsoenlijk zit scheurt ze met geweld een kant-en-klare maaltijdsalade open om de groene sla met een mes te lijf gaan als een volleerde Japanse samoerai die het in zijn eentje opneemt tegen een leger uit een oude Song-dynastie.
Heb je weleens dat je ’s ochtends wakker wordt zonder dat je echt wakker wordt? Je ogen zijn open, je hebt je wekker een hengst gegeven maar daar houdt het dan ook bij op. Vandaag had ik zo’n dag. Het beste wat je dan kunt doen is gewoon blijven liggen, in bed pannenkoeken eten en opstaan met een Belgisch biertje. Nu nog iemand die de kruimels opruimt.