Als je een kind hebt, fotografeer je alles. Kinderen die lachen, dansen, eten op hun kin schmutzen. Is leuk voor later. Ik zie nog net niet op Facebook hoe ze hun luier volkakken. Nu heb ik dus geen kind, maar wel een kat. En als die met zijn kop vastzit in een frisdrankglas omdat hij per se daar uit wil drinken, dan is dat toch een foto waard. Ja, ook al doet hij het elke dag.
Soms sta je nog slaperig onder de douche en dan raakt het je vanuit het niets. Een stroom, nee, een waterval van euforie die de douchecabine vult met het antwoord waar je op zat te wachten. Zo’n moment waarop alle puzzelstukjes voor even samenkomen. Vanochtend had ik zo’n moment, toen ik had bedacht dat ik een zachtgekookt eitje als ontbijt wilde.