Ik was gisteren op de Dutch Design Week in Eindhoven waar de hele stad is overspoeld door zwarte monturen, flamboyante vrouwen met rood opgestoken haar en Design. Met een hoofdletter D. Behalve in Café de Baron. Daar is sinds jaar en dag zelfs de menukaart niet veranderd en staan de asbakken gewoon nog op tafel. Of zouden die vintage zijn?
Vannacht voelde ik me weer even een puber op de middelbare school. Ouderwets een nachtje doorbeuken om een deadline te halen. Voor een werkstuk over trillende aardplaten of een so met Duitse kutzinnetjes. En dat iemand dan ‘s ochtends vraagt of je goed geleerd hebt, waarop je met stuwwallen onder je ogen antwoordt: “Mwah, heb eigenlijks niks gedaan.”