Ik was gisteren op de Dutch Design Week in Eindhoven waar de hele stad is overspoeld door zwarte monturen, flamboyante vrouwen met rood opgestoken haar en Design. Met een hoofdletter D. Behalve in Café de Baron. Daar is sinds jaar en dag zelfs de menukaart niet veranderd en staan de asbakken gewoon nog op tafel. Of zouden die vintage zijn?
Soms sta je nog slaperig onder de douche en dan raakt het je vanuit het niets. Een stroom, nee, een waterval van euforie die de douchecabine vult met het antwoord waar je op zat te wachten. Zo’n moment waarop alle puzzelstukjes voor even samenkomen. Vanochtend had ik zo’n moment, toen ik had bedacht dat ik een zachtgekookt eitje als ontbijt wilde.