Jezus wat een lekker weer is het toch vandaag. Ik neem me voor om mijn palmboom-zwembroek aan te trekken, kokosolie tevoorschijn te toveren en als een ware Don Juan op de plaatselijke Copacabana met mijn beachbody te shinen. Voor ik het weet zit ik echter op de bank uren te kijken naar twee mannetjes die op oranje gravel een balletje overslaan.
Weet je wat zo fijn is aan de herfst? De voorspelbaarheid ervan. Dat je nog voordat je het gordijn opendoet weet dat erachter een grijze waas je toelacht. Of nou ja, toegromt. En dat je voordat je de deur uitgaat weet dat je deze dag minstens twee keer natregent tot in je onderbroek. Want dat was gisteren ook, en dat zal morgen ook zo zijn. Je kunt zeggen wat je wil, maar de herfst is wel heerlijk overzichtelijk.