Ja, mevrouw
Ik woon sinds kort naast het station. Super handig, zou je denken. Precies. Dus vandaag stapte ik op een volle sprinter, maar dan écht vol, met allerlei mensen die op elkaars tenen staan, dus ik stap de 1e klas binnen: geen hond te bekennen, op de conducteur na. “Heeft u een kaartje voor de 2e klas, dan moet u daar gaan staan.” Verhip, je hebt gelijk. In de eerste klas staan is natuurlijk veel duurder.
Net mensen
Het oudere stelletje, de tokkiemoeder in haar strakke panterlegging, het buitenlandse jongetje dat driftig voorbij rent, de vader op zijn bakfiets, het blonde meisje met een buitenboordbeugel en de creatieve kunstacademie jongen met zijn wilde kapsel en veel te grote tekenmap. In het stadskantoor is iedereen gelijk: een burger met een bonnetje. Pling. Volgende.
