Ik woon sinds kort naast het station. Super handig, zou je denken. Precies. Dus vandaag stapte ik op een volle sprinter, maar dan écht vol, met allerlei mensen die op elkaars tenen staan, dus ik stap de 1e klas binnen: geen hond te bekennen, op de conducteur na. “Heeft u een kaartje voor de 2e klas, dan moet u daar gaan staan.” Verhip, je hebt gelijk. In de eerste klas staan is natuurlijk veel duurder.
"Oh lekker, jullie gaan nasi eten!" De moeder knikt instemmend naar de cassière. Ze wonen blijkbaar bij elkaar in de straat. Haar zoontje is iets minder enthousiast en staart verveeld voor zich uit. "Zeg jij ook nog wat tegen Lotte?" Het jongetje besluit daarop geen moment te twijfelen en roept met het volume van een misthoorn 'hallo' waardoor Lotte van schrik van haar stoel afvliegt. Wat een held.