Ik kijk nu al uit naar de kerstborrel vanmiddag. Kan ik eindelijk Lisa van HR drie dikke zoenen geven, want hé, ook al heb ik je vanochtend nog gezien, het is ook in mijn hart bijna kerst Lisa. Vervolgens gooi ik me vol met liters bubbeltjeswijn, chocoladekerstkransjes met spikkels en een trio van borrelnootjes. Was ik maar ergens in vaste dienst, het had zo mooi kunnen zijn.
Tegenover me in de trein zitten twee pubers. “Met tequila gaat het altijd mis, er is geen verhaal met tequila ooit goed geëindigd.” Ik hoor mezelf bevestigend grinniken. Naast me zit een oude man te lezen. Hij draagt een donkerblauw linnen pak en op zijn schoot ligt een bruine leren aktetas. Hoeveel slechte tequilaverhalen zou hij kunnen vertellen?