Ik kijk nu al uit naar de kerstborrel vanmiddag. Kan ik eindelijk Lisa van HR drie dikke zoenen geven, want hé, ook al heb ik je vanochtend nog gezien, het is ook in mijn hart bijna kerst Lisa. Vervolgens gooi ik me vol met liters bubbeltjeswijn, chocoladekerstkransjes met spikkels en een trio van borrelnootjes. Was ik maar ergens in vaste dienst, het had zo mooi kunnen zijn.
Er gaat niks boven nieuwe schoenen. Tenminste, als ze passen. Maar dat laatste blijft een dingetje. Mijn rechtervoet is namelijk iets groter dan mijn linker. Alsof mijn vader bij de ene kant iets te scheutig is geweest en bij de andere kant net een stukje is vergeten. Dus nu loop ik al de hele dag met mijn tenen in een dwangbuis omdat ze morgen wél gaan passen. Toch?