Schiermonnikoog
Vergeet Zuid-Amerika, de Galapagos of Madagascar. Je hoeft helemaal niet naar de andere kant van de wereld om even offline te zijn. Na 4,5 uur in drie verschillende treinen en twee bussen kom je op een plek waar je altijd uitzicht hebt op zee, de koffie maar tachtig cent is, en de buschauffeur je voor de deur afzet. Althans, dat is wat de Lonely Planet zegt. Nu maar hopen dat het klopt.
De kunst van het afkijken
Weet je wat het is met een waddeneiland? Het is zo lekker overzichtelijk. Je hebt een strand, een zee, een paar driftige strandlopertjes en daar huppel je een beetje tussenin. En als je dan na een tijdje blauw bent en je tenen niet meer voelt, ga je naar de eerste de beste kroeg die er bruin uitziet en bestel je warme chocomel, koffie of juttersbitter. Net als al die andere eilanders.
