Voor de poort van mijn huis staat een donkerblauwe Seat waarin een paar Marrokaantjes naar foute rapmuziek zitten te luisteren. 'Nee, die Mexicaanse, die is fucking lekker zeg ik je.' Er is in de wijde omtrek geen enkel meisje te bekennen, laat staan iets exotisch, dus ze hebben het vast over de hete chickies bij hun op school. 'Je weet wel, met zo'n citroentje. Corona ofzo.'
“Daarnaast hebben we een mousse van pandan. Zoals je ziet is het groen, die groene kleur komt uit de bladeren van de zogenaamde schroefpalm, een soort palmboom.” Interessant verhaal, maar is het ook lekker denk ik bij mezelf. Blijkbaar zeiden mijn hersenen dit hardop. “Ja, dat weet ik niet, ik heb het zelf nog niet geproefd, maar ik denk wel dat het heerlijk smaakt ja.”