Voor de poort van mijn huis staat een donkerblauwe Seat waarin een paar Marrokaantjes naar foute rapmuziek zitten te luisteren. 'Nee, die Mexicaanse, die is fucking lekker zeg ik je.' Er is in de wijde omtrek geen enkel meisje te bekennen, laat staan iets exotisch, dus ze hebben het vast over de hete chickies bij hun op school. 'Je weet wel, met zo'n citroentje. Corona ofzo.'
Met een fles champagne onder de arm rollen ze zo de naastgelegen nachtclub in. Na zich te hebben los geworsteld van hun vrouwen op de velours paarse bank staan ze nu aan de rand van de dansvloer. Ze zien er smetteloos uit in een scherp gesneden maatpak met hun ogen strak op het vrouwelijk schoon. Het zijn net twee Italiaanse voetbalcommentatoren.