Voor de poort van mijn huis staat een donkerblauwe Seat waarin een paar Marrokaantjes naar foute rapmuziek zitten te luisteren. 'Nee, die Mexicaanse, die is fucking lekker zeg ik je.' Er is in de wijde omtrek geen enkel meisje te bekennen, laat staan iets exotisch, dus ze hebben het vast over de hete chickies bij hun op school. 'Je weet wel, met zo'n citroentje. Corona ofzo.'
Een Oudejaarslot. Elk jaar koop ik er één. Net zoals honderdvierentwintigduizend miljoen andere mensen. Waarom? Het prikkelt je fantasie. Stel nou dat je hem wint, dan zou je zoveel mooie dingen kunnen doen. Dat gun ik oprecht iedereen. Maar o wee als die man voor me in de rij hetzelfde eindcijfer kiest, dan geef ik hem een snoeihard knietje in zijn ballen.