Voor de poort van mijn huis staat een donkerblauwe Seat waarin een paar Marrokaantjes naar foute rapmuziek zitten te luisteren. 'Nee, die Mexicaanse, die is fucking lekker zeg ik je.' Er is in de wijde omtrek geen enkel meisje te bekennen, laat staan iets exotisch, dus ze hebben het vast over de hete chickies bij hun op school. 'Je weet wel, met zo'n citroentje. Corona ofzo.'
“Loes, heb je je tasjeeeee?” Loes heeft geen idee of ze haar tas bij zich heeft. Onze Loes weet zelfs van voren niet meer of ze van achter nog leeft. Sterker nog, Loes kan helemaal niet meer nadenken. Heet ze wel Loes? En wie was die man die op de bar ineens aan haar oor likte? Laat Peter het maar niet horen. Wat een top vrijgezellenfeest. Nu nog naar huis. Maar ja, waar woont Loes?