Voor de poort van mijn huis staat een donkerblauwe Seat waarin een paar Marrokaantjes naar foute rapmuziek zitten te luisteren. 'Nee, die Mexicaanse, die is fucking lekker zeg ik je.' Er is in de wijde omtrek geen enkel meisje te bekennen, laat staan iets exotisch, dus ze hebben het vast over de hete chickies bij hun op school. 'Je weet wel, met zo'n citroentje. Corona ofzo.'
In één uur van Amsterdam naar New York voor een echte Starbucks Soja Caramel Latte. Als het aan vliegtuigbouwer Airbus ligt is dat binnenkort de normaalste zaak van de wereld. Ik fantaseer over Thaise banana pancakes als ontbijt, lunchen met verse sardientjes op Sicilië en voor mijn ijsje, hop ik even langs Antarctica. Zul je net zien, is het tegen die tijd al gesmolten.