Voor de poort van mijn huis staat een donkerblauwe Seat waarin een paar Marrokaantjes naar foute rapmuziek zitten te luisteren. 'Nee, die Mexicaanse, die is fucking lekker zeg ik je.' Er is in de wijde omtrek geen enkel meisje te bekennen, laat staan iets exotisch, dus ze hebben het vast over de hete chickies bij hun op school. 'Je weet wel, met zo'n citroentje. Corona ofzo.'
Half slaperig sta ik met een pak muesli en yoghurt bij de kassa. Voor me staat een Aziatische man met een bus Nutrilon babymelkpoeder. Niks geks, maar dan zie ik voor hem nog iemand met een bus Nutrilon poeder. Ik kijk achter me en ook daar een bus. Ik ben inmiddels omsingeld door Chinezen met Nutrilon. Dit kan geen toeval zijn, ze zijn iets van plan.