Ode aan de cassière

Niemand ontsnapt aan de eindbaas van de supermarkt. Heb je een Bonuskaart, wil je pannen-zegels, wat dacht je van een bonnetje en vooruit ook nog een fijne dag gewenst. Intussen bliept ze vakkundig je aardappelen, vlees en groente zonder ook maar enig spoor van filevorming te creëren en als haar kassa tevreden ratelt, begint de voorstelling weer van voren af aan.

Schone schijn

8/13/2019

Vannacht voelde ik me weer even een puber op de middelbare school. Ouderwets een nachtje doorbeuken om een deadline te halen. Voor een werkstuk over trillende aardplaten of een so met Duitse kutzinnetjes. En dat iemand dan ‘s ochtends vraagt of je goed geleerd hebt, waarop je met stuwwallen onder je ogen antwoordt: “Mwah, heb eigenlijks niks gedaan.”