Ode aan de cassière
Niemand ontsnapt aan de eindbaas van de supermarkt. Heb je een Bonuskaart, wil je pannen-zegels, wat dacht je van een bonnetje en vooruit ook nog een fijne dag gewenst. Intussen bliept ze vakkundig je aardappelen, vlees en groente zonder ook maar enig spoor van filevorming te creëren en als haar kassa tevreden ratelt, begint de voorstelling weer van voren af aan.
Met zonder jas
De stad is officieel ontwaakt uit haar winterslaap. Of beter gezegd herfstslaap. De geluiden die voor lange tijd waren verborgen komen door de open deuren en ramen naar buiten: malende koffiemolens, au claire de la lune’s op piano’s en rommelende laatjes van mannen die driftig op zoek zijn naar hun zonnebril. Het enige waar mensen zich nu nog druk om maken, is of ze met zonder jas naar buiten kunnen.
