Vroeger dacht ik na het voetballen dacht maar aan twee dingen: douchen en AA-Drink. Het liefst rende je zo snel mogelijk met je natte haren naar de kantine en zette je zo’n flesje gele energydrank aan je mond. Of je nou gewonnen had of niet. Vandaag na het hardlopen zette ik weer eens zo’n flesje aan mijn mond. Alsof je met drie kilopakken suiker op je bek wordt geslagen. Jezus, wat zoet.
Ik ben jaloers op mensen die goed kunnen niezen. Ik zag net een man die het echt kan. Een professional. Het zit ‘m in de juiste houding en het geluid: de rechterhand gaat omhoog, de rug trekt langzaam samen en op het moment dat hij door zijn knieën gaat klinkt er een oerkreet gepaard met een vloedgolf van snotdruppels en slierten tot ver naast de zakdoek. Chapeau!