Vroeger dacht ik na het voetballen dacht maar aan twee dingen: douchen en AA-Drink. Het liefst rende je zo snel mogelijk met je natte haren naar de kantine en zette je zo’n flesje gele energydrank aan je mond. Of je nou gewonnen had of niet. Vandaag na het hardlopen zette ik weer eens zo’n flesje aan mijn mond. Alsof je met drie kilopakken suiker op je bek wordt geslagen. Jezus, wat zoet.
Soms zijn er van die dagen dat je de hele wereld aankunt. De energie vliegt vanuit je kleinste teen naar het puntje van je duim en via je oren weer naar buiten. Alsof je continu een rode peper in je reet hebt, ook al is die voor niemand zichtbaar. Gisteren was vooral niet zo’n dag. Wat voelde ik me beroerd. Een hele dag op bed gelegen. Zelfs die rode peper hielp niet.