Zoete jeugd
Vroeger dacht ik na het voetballen dacht maar aan twee dingen: douchen en AA-Drink. Het liefst rende je zo snel mogelijk met je natte haren naar de kantine en zette je zo’n flesje gele energydrank aan je mond. Of je nou gewonnen had of niet. Vandaag na het hardlopen zette ik weer eens zo’n flesje aan mijn mond. Alsof je met drie kilopakken suiker op je bek wordt geslagen. Jezus, wat zoet.
Vandaag is rood
Guilty pleasures: nummers die je stiekem fantastisch vindt, maar waar je met geen enkel goed fatsoen publiekelijk voor uit durft te komen. Ik betrapte me gisteren in de supermarkt op het vrolijk meeneuriën van Marco Borsato’s ‘Rood’. Hij had me weer compleet te pakken met zijn Riverdance-violen. Gelukkig stond de man met tatoeage-mouwtjes naast me ook blij mee te hummen.
