Terwijl de herten hun dagelijkse ronde door het bos maken, spreidt de reiger zijn vleugels totdat hij bij de waterkant is aangekomen. Refreinen van “Oh, wat mooi” en “Ah, wat fijn” doorbreken de eindeloze coupletten van krakende wandelschoenen. Een klein roodborstje vliegt van boom naar boom op zoek naar eten. Kon het morgen maar weer zondag zijn.
Stoïcijns zit ze buiten op het terras voor zich uit te staren. Ja, buiten, want wij Nederlanders zijn dol op het terras. Bij de eerste zonnestraal gaan we zitten en staan we niet meer op. En ook al waaide ze vandaag uit haar groene regenjas, heeft ze het koud en zijn haar sokken nat, er is niemand die haar tegenhoudt. Wat nou herfst? Extra warmtekacheltje aan en gaan!