Op. Leeg. Niks. Ik heb zo geen idee wat ik vandaag moet schrijven, dat ik het zolang mogelijk heb uitgesteld. Tot nu. Nu moet ik echt. Beetje druk op die ketel en hopen dat het nog op tijd lukt. Het is ook niet dat ik niks heb meegemaakt vandaag. Eerder te veel zelfs. Misschien is dat het wel. Hoe prop je twintig avonturen in vijf regels? Kwestie van een beetje eromheen lullen.
Tegenover me zijn een stel Polen driftig bezig met klussen. Ik word al drie weken wakker met het geluid van een zaag, dus ik zal blij zijn als dat klotehuis af is. Doet me denken aan de tijd dat ik nog in de Wittevrouwen woonde. Bij de eerste zonnestraal kwamen daar alle kluskoffers en zaagtafels uit de buurt tegelijk tevoorschijn. Gelukkig is het vandaag zondag. En regent het.